ข้อดีอย่างหนึ่งของการโตมาเป็นผู้ใหญ่คือความอยากรู้มันก็เปลี่ยนไปตามวัย หนึ่งในนั้นคือรู้ว่าประวัติศาสตร์ในหนังสือเรียนนี่มันถูกครึ่งเดียวเอง ตอนเด็กนี่ ครูสอนไรเชื่อ(เกือบ)หมดเลย หนังสือเรียนสอนอะไรก็เชื่อ(เกือบ)หมด ความสงสัยก็มีแต่ไม่เคยคิดจะไปหาอะไรต่อ ชีวิตมีแต่เตะบอล อ่านการ์ตูน ฟังเพลง เหล่หญิง

ตอนเด็กได้แต่สงสัยว่า ประเทศไทยมีสุโขทัย แล้วก็อยุธยา แล้วก็ธนบุรี แล้วก็รัตนโกสินทร์ ก็งงๆอยู่ว่ามันต่อกันยังไง แต่ไม่เคยตั้งคำถาม ได้แต่ “อ๋อ ครับๆ” แล้วก็จบกัน

ไม่เคยรู้ว่าทำไมเราถึงต้องร้องเพลง “เด็กเอ๋ย เด็กดี” ไม่เคยรู้ว่า ทำไมเราถึงต้องดูข่าวพระราชสำนักตอนสองทุ่ม ไม่เคยสนใจเนื้อหาที่อยู่ในเพลงชาติ ก็ร้องๆตามกันไป ได้แต่ท่องตามว่าใครเป็นคนแต่งเพลงชาติ ไม่เคยรู้ว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน แบ็คกราวด์คนแต่งเป็นอย่างไร ไม่เคยสนใจเวลาต้องหยุดรอบนถนนให้ขบวนเสด็จผ่านไปก่อน ไม่เคยตั้งคำถาม ก็ทำตามๆไป

พอเป็นผู้ใหญ่ เห็นโลกนานขึ้น ก็พอเดาแนวทางความเป็นไปของเรื่องต่างๆได้ชัดขึ้น เดาแล้วก็ไม่ค่อยผิด ก็สนุกดีเหมือนกัน หลายคำถามตอนเป็นเด็กก็เจอคำตอบ ตอนเป็นผู้ใหญ่ (ที่ผู้ใหญ่ตอนนั้นเคยบอกว่า “เดี๋ยวโตก็จะเข้าใจ” นั่นแหล่ะ) แต่หลายคำถามคำตอบก็ยังงงๆอยู่

เรื่องพวกนี้น่าจะเป็นสิ่งที่เรียกว่า “วุฒิภาวะ” ล่ะมั้ง แต่ทั้งหลายทั้งปวง มันจะสามารถเกิดขึ้นได้ และถูกเอามาใช้ได้ทันเวลาก็เมื่อเวลามีสติเท่านั้น ใช้เฟสบุ้คยิ่งเข้าใจได้ง่ายขึ้น เพราะทั้งเห็นตัวเอง และเห็นคนอื่น เวลาขาดสติ ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่หรือเป็นเด็ก ไม่ว่าจะเรียนจบที่ไหนกันมา ไม่ว่าจะเป็นลูกศิษย์ที่เรียนมัธยมหรือมหาลัย ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนที่จบโท จบเอก เป็นอาจารย์มหาลัย เป็นนักธุรกิจ ทั้งหมดนี้ เวลาขาด “สติ” ก็สามารถ “เกรียน” ได้ไม่แพ้กัน รวมถึงตัวเองด้วย

ข้อดีอีกอย่างของการโตมาเป็นผู้ใหญ่คือสามารถกินกาแฟดำแล้วมันอร่อย กินแล้วไม่เคยรู้สึกว่ามันขมอีกต่อไป แต่ก็ไม่สามารถ imply เรื่องนี้ไปสู่การกินอาหารขมๆอย่างอื่นอย่าง มะระ (นึกอย่างอื่นไม่ออกละ) ได้เหมือนกัน

แต่ก็ไม่ใช่จะมีแต่ข้อดี เพราะการโตมาเป็นผู้ใหญ่ ก็จะมีของแถมมาด้วย อย่างผมหงอก, หน้าเหี่ยว, สายตายาว(มากกกกกก), ฟันผุ, ปวดหลัง, เจ็บแขน(ง่าย), เจ็บขา(ง่าย) ทว่ามันก็ไม่ใช่ข้อเสียซะทีเดียว มันเหมือนเป็นการเล่นสนุกกับการดูความเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆเหมือนกัน มันสนุกเท่ากันกับการดูความเปลี่ยนแปลงของโลก, ของสังคม, และของตัวเองนั่นแหล่ะ

ยาวเลย

กาแฟนี่สามารถสร้างความติสท์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อกี๊แค่ไปเปิดกระป๋องกาแฟตักกาแฟใส่เครื่อง พอได้กลิ่นที่มันลอยขึ้นมากระทบจมูกก็รู้สึกอยาก “ปล่อยของ” ขึ้นมาเลย

นั่งพิมพ์ไปแบบเพลินๆนี่ กาแฟขมๆหมดแก้วแบบไม่รู้ตัวเลย

กาแฟดำ